De verbouwing betrof een traditioneel arbeidershuisje op een uitzonderlijk lange kavel van circa 16x100 m. De achterzijde grenst aan het duingebied, de voorzijde ondervindt geluidsoverlast ten gevolge van het relatief intensieve verkeer.
De vraag van de opdrachtgever was om te voorzien in een gescheiden leef- en werkruimte. Binnen het bestaande volume, dat bovendien een onsamenhangende indeling had, was dit niet te realiseren.

Het uiterlijk van het bestaande huisje is, mede gezien het budget, nauwelijks veranderd. Alleen het westelijke dakvlak is als het ware uitgeklapt om meer nuttige ruimte op zolder te kunnen maken. Het huis is uitgebreid met een volume dat zich nadrukkelijk richt op de openheid van het achterliggende land. Samen met een in de toekomst te realiseren vrijstaande garage en de bestaande boom ontstaan twee tuinen: Eén meer besloten, gekoppeld aan de keuken in het bestaande volume en één open strook, dat zich als een renaissance-tuin laat lezen. Om de ruimtelijkheid te optimaliseren is het totale volume met zo min mogelijk binnenwanden gerealiseerd. Om geen gang te hoeven maken is de entree vormgegeven als een compact meubel, welke zich op de grens van oud en nieuw in de oksel voegt. Met name in de noordgevel wordt de overgang tussen oud en nieuw gemarkeerd door de glad gestucte bestaande gevel te confronteren met het nieuwe gevelmetselwerk van witte betonsteen.

Ontwerpteam: Kruunenberg Van der Erve Architecten